020-566 8000 info@pectusweb.com

Pectus Carinatum

Pectus carinatum, ofwel de kippenborst ontstaat door een te harde groei van het ribkraakbeen naast het borstbeen. Door deze te harde groei wordt het borstbeen naar voren geduwd. Deze groei treedt vooral op tijdens de groeispurt en tijdens deze periode zien we dan ook vaak progressie van de kippenborst. De precieze oorzaak van deze overgroei is onbekend maar soms wordt deze in gang gezet door medicatie, longaandoeningen of een operatie aan de borstkas. De afwijking kan zich hoog of laag op de borstkas bevinden en zich symmetrisch (beiderzijds) of asymmetrisch (aan één zijde) manifesteren. In 25-30% speelt een genetische factor een rol en treedt het op bij meerdere mensen in de familie. Het kan geïsoleerd voorkomen maar in zeldzame gevallen ook optreden in combinatie met bijvoorbeeld scoliose, hartafwijkingen en een aantal syndromen of bindweefselziekten (ziekte van Marfan).

Eén van de belangrijkste redenen om een kippenborst te behandelen is het cosmetische aspect en de mogelijke psychosociale impact gedurende de puberteit en ontwikkeling. Er kan schaamte optreden voor de afwijkende borstkas en soms wordt er gepest door leeftijdsgenoten. Een kippenborst leidt zelden tot lichamelijke klachten maar er kan sprake zijn van:

  • pijnklachten
  • kortademigheid
  • vermoeidheid
  • verminderd uithoudingsvermogen

Als je een arts bezoekt zal deze eerst wat vragen aan je stellen om meer duidelijkheid te krijgen over je borstkas afwijking. Bijvoorbeeld:

  • Wat voor klachten heb je?
  • Wordt je wel eens gepest?
  • Komt de afwijking in de familie voor?

Daarna zal de arts je borst willen bekijken en onderzoeken. Afhankelijk van de vorm van je borstkas, je lichaamsbouw en op basis van informatie over borstkasafwijkingen of andere aandoeningen in je familie kan de arts besluiten aanvullend onderzoek te laten verrichten zoals bijvoorbeeld een echo van het hart, een CT of MRI scan. Ook kan het soms nodig zijn de cardioloog, orthopedisch chirurg of een klinisch geneticus te consulteren.

Een kippenborst kan op verschillende manieren worden behandeld:

  1. Een operatie waarbij het te hard gegroeide kraakbeen naast je borstbeen wordt verwijderd en het borstbeen terug naar achteren wordt verplaatst (Ravitch operatie).
  2. Het terug duwen van het borstbeen met behulp van een brace. Hierbij wordt, net zoals bij een beugel van de tandarts, door druk van buitenaf de borstkas geleidelijk gedurende enkele maanden teruggeduwd naar de normale positie.

Beiden behandelingen zijn effectief maar niet alle borstkasafwijkingen laten zich corrigeren met een brace. Voor welke behandeling je in aanmerking komt hangt van een aantal factoren af, zoals bijvoorbeeld de ernst en de stijfheid van je kippenborst. De arts zal na zijn onderzoek met je bespreken welke behandeling voor jou het beste is.

Ervaringsverhaal Brace

Schuif de pijlen zijwaarts voor de voor/na foto

Schuif de pijlen zijwaarts voor de voor/na foto

Vanaf de middelbare school begon ik te merken dat mijn borstkas anders was dan anderen. Aangezien waterpolo mijn sport was stond ik veel zonder shirt. Ik kreeg rare gewoontes om mijn borstkas afwijking te proberen camoufleren. Ik was er zelf altijd veel mee bezig, ook al had ik geen fysieke afwijkingen en werd ik niet gepest. Toch ben ik op een gegeven moment naar de dokter gegaan. Die verwees mij door naar het ziekenhuis en ik belande bij toeval bij de eerst personen die de brace kreeg.

Ik had 1 van de ergste afwijkingen van de hele groep. Ik ging dan ook een lang proces in. In het begin was het erg wennen, je krijgt een beperking in je mobiliteit, het doet in het begin van de verstelling een beetje pijn en kan het soms jeuken. Maar de vooruitgang die ik duidelijk zag gaf mij motivatie. Ik droeg het dan ook heel trouw. De gehele dag door en zelfs op vakantie, alleen bij mijn sport deed ik het af. Er was bij mij een afdruk te zien van de brace en kreeg daar eerst ook opmerkingen van. Soms kreeg ik wondjes op mijn rug maar ik kreeg vooral opmerkingen hoe goed het vooruitging.

“Dit zorgde voor veel meer vertrouwen, en de kleine ongemakken waren het voor mij dubbel dwars waard.”

Met meer krachttraining en de brace een jaar gedragen te hebben was mijn afwijking niet meer zichtbaar voor degene die er niks vanaf wist. Een operatie om een uitstekend puntje te verwijderen vond ik dan ook niet nodig. Op school wisten alleen de docenten ervan en deed er wel altijd alles aan om het te verbergen. Maar achteraf gezien was dat helemaal niet nodig geweest.

Op een gegeven moment mocht ik afbouwen en het alleen in de nacht dragen. Ik ben altijd bang geweest dat het terug zou komen en durfde daarom niet te stoppen met de brace. Maar een aantal jaar later is mijn afwijkingen nog steeds niet teruggekomen. Dit zorgde voor veel meer vertrouwen, en de kleine ongemakken waren het voor mij dubbel dwars waard.