Pectus Excavatum
Pectus excavatum, ofwel de trechterborst (ook wel schoenmakersborst genoemd), ontstaat door een te harde groei van het ribkraakbeen naast het borstbeen. Door deze te harde groei wordt het borstbeen naar achteren geduwd. Deze groei treedt vooral op tijdens de groeispurt en tijdens deze periode zien we dan ook vaak progressie van de trechterborst.
De precieze oorzaak van deze overgroei is onbekend maar soms wordt deze in gang gezet door medicatie, longaandoeningen of een operatie aan de borstkas. In 25-30% speelt een genetische factor een rol en treedt het op bij meerdere mensen in de familie. Het kan geïsoleerd voorkomen maar in zeldzame gevallen ook optreden in combinatie met bijvoorbeeld scoliose, hartafwijkingen en een aantal syndromen of bindweefselziekten (ziekte van Marfan).
Eén van de belangrijkste redenen om een trechterborst te behandelen is het cosmetische aspect en de mogelijke psychosociale impact gedurende de puberteit en ontwikkeling. Er kan schaamte optreden voor de afwijkende borstkas en soms wordt er gepest door leeftijdsgenoten. Een trechterborst leidt zelden tot lichamelijke klachten maar er kan sprake zijn van pijnklachten, kortademigheid, vermoeidheid en een verminderd uithoudingsvermogen.
Als je een arts bezoekt zal deze eerst wat vragen aan je stellen om meer duidelijkheid te krijgen over je borstkas afwijking. Bijvoorbeeld:
- Wat voor klachten heb je?
- Wordt je wel eens gepest?
- Komt de afwijking in de familie voor?
Daarna zal de arts je borst willen bekijken en onderzoeken. Afhankelijk van de vorm van je borstkas, je lichaamsbouw en op basis van informatie over borstkasafwijkingen of andere aandoeningen in je familie kan de arts besluiten aanvullend onderzoek te laten verrichten zoals bijvoorbeeld een echo van het hart, een CT of MRI scan. Ook kan het soms nodig zijn de cardioloog, orthopedisch chirurg of een klinisch geneticus te consulteren.
De correctie van een trechterborst gebeurt door een operatie waarbij een gebogen platte metalen plaat in je borstkas wordt geplaatst. Deze plaat duwt het borstbeen terug naar de normale positie (Nuss operatie). In enkele gevallen waarbij een operatie niet zinvol of onmogelijk is kan de arts je een andere behandeling voorstellen waarbij je regelmatig thuis met een grote zuignap (vacuum bell) je borst naar voren ‘zuigt’. Deze vacuumbehandeling duurt langer en het daadwerkelijke effect op lange termijn wordt nog onderzocht. Voor welke behandeling je in aanmerking komt hangt van een aantal factoren af, zoals bijvoorbeeld de ernst en de stijfheid van je trechterborst en eventuele operaties in het verleden. De arts zal na zijn onderzoek met je bespreken welke behandeling voor jou het beste is. Meer informatie over deze behandelingen vind je elders op deze site.
Informatiebrieven
Ervaringsverhaal
Volgt spoedig